Benim için en özel gün 27 Şubat’tır. Tabi ki özel olacak… Ben doğmuşum!! Tüm dünya için özel bir gün olmalı! :) Gerçekten de benim için yılın en özel günü kişinin doğum günü olmalıdır.. Yılbaşı, Anneler Günü, Babalar Günü, Sevgililer Günü, vs gibi diğer özel günler ikincil öneme sahiptir. Ama artık hayatımda neredeyse doğum günüm kadar özel başka bir gün daha var… Evlilik yıldönümüm!
Bu yıl üçüncü yılımızı kutluyoruz. Nitelik mi önemli, yoksa nicelik mi? Elbette nitelik! Sayı hesabı yapan çiftlerden olmadık zaten hiçbir zaman. Yıllarca sevgili olup, birbirlerini bir kere bile hastayken, uykusuzken, uyku mahmurluğu yaşarken, ailesinden biriyle kavga etmişken, yakın arkadaşlarından birine gıcık olmuşken, kilo aldım diye bunalmışken, GS maçı kaybetti diye sinirden köpürürken, lensten dolayı gözünde sorun olduğu için tek gözü kapalı gezerken, ailevi bir sorunu balkonda oturup sabah ezanına kadar tartışırken, tatilde güneş çarptığı için kusarken, sarhoşken, ağlarken, gülme krizi geçirirken, yanık tedavisi görürken, beklediği iş teklifi gelmediği için ümitsizlik yaşarken, vs görmemiş çiftler var… Biz, hepsini ve çok daha fazlasını birlikte yaşadık. Hem de aslında bu anlamda 3. değil, neredeyse 9. yılımızı kutluyoruz.
1999 yılının başlarında tanıştık. Ben ODTÜ’den mezun oluyordum; o ise Bilkent MBA’den… Benim aklımda Ankara’da yaşamak vardı; o ise İstanbul’da yaşamayı istiyordu. Nasıl olduysa oldu ve bütün iş başvurularımda ilk tercihimi Ankara yazan ben, Garanti Bankası’nın İstanbul’daki kurumsal şubelerinden birinde işe başlamak için koşa koşa İstanbul’a geldim..O zaten buraya gelecekti.. Birer ay arayla İstanbul’a geldik. Onun Ortaköy’de tuttuğu evini ilk gördüğümde verdiğim ilk tepki, “Muslukların niye ters duruyor İhsan?” olmuştu. O musluklar sonradan benim de musluklarım oldu… İstanbul’u birlikte keşfettiğimiz üç senenin sonunda, İhsan askere giderken onun evine taşındım. O askerdeyken onunla birlikte çok şeyler paylaştığımız (Tanju Okan klipleri gibi..:) ) o evde ben kaldım.
Bahriyelim ( :) ) döndükten kısa bir süre sonra nişanlandık.. (Onu İzmir Poligon’a uğurladığımız an da hayatım boyunca unutamayacağım karelerden biridir.) Yaklaşık bir sene sonra da evlendik. Yani evlendiğimizde birbirimizi yıllardır tanıyorduk. Ayrıca İhsan bana evlenme teklifini 14 Ağustos’tan bir gün önce etti!! Eksik kalmasın diye formalite icabı gerçekleştirdiğimiz tek şey evlenme teklifimiz oldu. Aramızda teklif yoktu anlayacağınız..:)
İşte bu teklifsiz (!) ve samimi ilişkimizin resmiyet kazanmasının üçüncü yılını kutluyoruz bu sene…
Umarım ömür boyu kutlamalar yapabileceğimiz bir birlikteliğimiz olur… (Ama ne demişler: kocanla ve çocuklarınla övünmeyeceksin!! O yüzden temkinli olmakta fayda var… Bak ya! Klasik bir evli kadın lafı ettim işte!! Bir an kendimi pastaların böreklerin olduğu bir kadınlar gününde elimi masaya tıklatıp, kulağıma götürürken hayal ettim ve tüylerim diken diken oldu!! :) )
Canım Casper’ım, evlilik yıldönümümüz kutlu olsun! Birlikte nice yıllar kutlamak dileğiyle… Umarım zili çaldığında hep evde olurum, kahvaltılarımızı ve akşam yemeklerimizi hep birlikte yaparız ve uyurken bana dirsek atacak mısın diye hep korkarım..:) Seninle birlikte yaşamak, “gerçekten” dünyanın en keyifli şeyi!!
2 yorum:
Fıstıkım benim:).. bu yazi harika olmus işte:)Ozgur kaleminden ciktigini bilmek daha da guzel:) tum yazdiklarina tek tek katiliyorum...evlilik yildonumumuz kutlu olsun... guzel yuzunden gulucukler eksik olmadan nice mutlu yildonumlerine. MUCXXXXXXX
Artik benim icin bir aliskanlik olmaya baslayan bu sayfaya bugun de her gunku gibi girdim..Ama bugun bi farkla..Asagisinda beni asil ilgilendiren dugunumun oldugu yazi olmasina ragmen, gozumden bir damla yasin dusmesine sebep olan yazı bu oldu..Bu duygusallikta belki de gecenin bu saati olmasinin da etkisi vardir diyip siyrilmaya calisicam :)Solemek istedigim asil sey, dugunumu tekrardan yasatan yazıdan once evliligin nasil bisey oldugunu butun ictenligiyle anlatan bu yaziyi okumak cok daha guzel oldu..Ole iste.. :)
Yorum Gönder