Gıcık Blog!!!

Off yaa, sen de kötü gün dostu değilmişsin valla. Blogum dedim bağrıma bastım, seninle bir sürü şey paylaştım, seni etrafımdaki herkesle tanıştırdım, ama sen de beni yüzüstü bırakıyorsun en bunalımlı anlarımda. Niye mi? Dinlemiyorsun çünkü beni!! Keyifli hikayeleri dinle, diğerlerine kulağını tıka! Var mı böyle bir şey!?! Kime anlatacağım ben peki ruh halimde kopan fırtınaları, dengesizliklerimi, en keyifli göründüğüm anlarda bile özel alan için aş ermelerimi, kimseyle açıkça paylaşamayacağım hafif manyakça da olsa kesinlikle benim olan hayallerimi, nedensiz (mi acaba?) mutsuzluklarımı? Sırdaşım değil miydin yoksa en başından beri? Zaten şu ana kadar bir kere sinirli anımı paylaştım seninle, onu da hemen koşup yetiştirmişsin herkese!! Ağzında bakla ıslanmıyor ki seninle rahat rahat dertleşeyim... Kaç gündür aklımdan geçenleri paylaşayım diyorum seninle, ama halimi görmene rağmen bir destek elini uzatmıyorsun bana. Pis pis sırıtıyorsun karşımda, daha da sinir ediyorsun beni bazen! Sen iyi gün dostu olmaya devam et bakalım! Yazıklar olsun sana! :(