"40 Ayna" projesi, 40 tiyatro oyuncusunu yarattıkları karaktere geçiş kapısı olan ve aynı zamanda sahneye çıkmadan önceki son hesaplaşma alanları sayılan aynalardan yansıyan siyah-beyaz fotoğraflarıyla bizlere ulaştırıyor.
Gördüğünüz gibi aslında fotoğrafların boyutları üsttekiler gibi, ama ben en hoşuma gidenleri (aslında hepsi hoşuma gitti, ama itiraf ediyorum spotlar parlamadan çekebildiklerimi) aşağıda Sumru Yavrucuk ve Münir Özkul'un fotoğraflarının formatında koyacacağım buraya.
Muammer Yanmaz, "Tiyatrocuların yazgısı suya yazı yazmaya benzer. Yaşamları boyunca verdikleri emek, katlandıkları özveri, kendileriyle birlikte uçar gider" diyerek, bu projesiyle 40 usta tiyatrocumuzu kendi gözüyle gelecek nesillere aktarmak istemiş.
Demet Akbağ'ın bu fotoğrafına bayıldım: (tahmin hakkımı kullanıyorum: Bence bu fotoğraf Haybeden Gerçeküstü Aşk oyunu öncesinde çekilmiş...Hatta Yılmaz Erdoğan da öyle olabilir!)
Ve elbette benim için tüm zamanların bir numaralı sanatçısı olmaya devam edecek olan Haluk Bilginer'i de sona bıraktım: (İmge'nin tahmin hakkı: Haluk'cum Jean D'arc'ın Öteki Ölümü'nde Tanrı olmaya hazırlanıyor bence burada!)
Valla ben çok keyif aldım bu fotoğraflardan, yolunuz buralara düşerse görmenizi tavsiye ederim. Kimlerin fotoğraflarını göreceğinizi merak ediyorsanız aşağıya buyrun. :)
Şimdiden keyifli gezmeler diliyorum.
5 yorum:
Yarın Amerikan Hastanesi'ne gideceğim ve Kerem için City's'deki Premaman'a bakacağım. Sergiyi mutlaka gezerim. Eski yazılarını da bir türlü okuyamadım bu ara gene nazarlardayım:o)))
özlem, önemli bir şey yoktur umarım.. Hastane, nazar falan hani!! korkutma bizi buralarda..
Ben de senin Amasra yazına göz gezdirdim bu akşam, ama Avrupa Yakası başlıyordu, o yüzden detaylı okuyamadım henüz.. Okunacak, sonra da "Amasra'ya gitmeden önce mutlaka bir kez daha okunacaklar" listesine eklenecektir yazınız efendim..:) bende listeden bol ne var! :)
sevgiler..
Yok canım yok iyiyim daha kazık çakacağım ben! Hamilelikte tüm organlar bebek tarafından yukarı itildiği için mide rahatsızlığı yaşanıyor. Keroş'u yukarıda taşıdığım için olabilir bende aşırı derecede olmuştu ve mide sorunlarım bir türlü geçmedi. E tabi yemeyi içmeyi de sevince. Cumartesi günü Endoskopi yapıldı Gastrit ve Reflü'm var sanırım. Yarın kontrole gidip nasıl tamir edileceğimi öğreneceğim. Muhtemelen diyet olaylarına falan gireceğim ki seviniyorum 58 psikolojik sınırını kırıp yeniden 54-55 kglere inerim belki. Onun dışında evdeki arızalar tam gaz devam etmekte o yüzden nazarlardayım dedim. Vallahi kurşuncu bulsam döktüreceğim yani o derece bezdim. Geçenlerde Figen Batur'un bir yazısı vardı ki kadına welcome to the club diye mesaj atasım geldi, dedim yalnız değilim. Bu yorumu okuduktan sonra imha edersen sevinirim. Millete burdan naklen yayınla sağlık sorunlarımı da anlatmayayım. Bir de Amasra'ya gidecek olursanız haberim olsun, konuşuruz...
Hep çok sevmişimdir tiyatro izlemeye gittiğimde oyuncuların cam dolapların ardındaki siyah beyaz resimlerine bakmaya..Yaşları geçkince oyuncuların hiç değişmeyen eski gençlik resimleri onların yaşanmışlıkları hakkıda ne çok ipucu verir sanki insana..
Özlem,
Çok geçmiş olsun, ama önemli bir şey olmadığına sevindim. Diğer nazarvari durumlar ise herhalde hepimizin başındalar bir süredir! Yorumunu sileceğim, ama "sil" seçeneğini göremiyorum bugün ortalıklarda..:)
Kıymet,
Aynen katılıyorum sana.. Zaten bu yoğunluk arasında zaman ayırıp, koştura koştura bu sergiye gitme nedenim de galiba tiyatrocuların başrolde olmalarıydı..
Yorum Gönder