Türkçenin Bir Eksiği Yok... Ya Sizin?

Ezelden beri bu konuda takıntılıyımdır. Belki de insanın anne ve babası ismini Öz Türkçe sözlükten seçince doğuştan dil konusunda hassas oluyordur, bilemiyorum. En sonunda meslek olarak bile dil ile uğraşmayı seçmemin nedeni de bu olabilir. Hatta belki tiyatroya olan ilgim de buradan geliyordur. Kötü Türkçe konuşan bir tiyatrocu gördünüz mü hiç? Neyse, anadilimiz olan Türkçenin doğru kullanılması gerektiğine yürekten inanıyorum. Dildeki yozlaşmanın ve dilin özünden uzaklaşmasının son derece tehlikeli olduğunu, çünkü bir sonraki bozulmanın bizi biz yapan değerlerde, kültürümüzde, yani kısacası bizde gerçekleşeceğini düşünüyorum. Dilin yok olmasının bizim yok olmamız anlamına geldiğini düşünüyorum.

















Ayrıca okumaya bayılırım, ama okuduğum metin güzel bir Türkçeyle yazılmış olmalı. Eğer ekler (-de, -da, -ki, -misin/mısın) yanlış yazılmışsa, yazım ve anlam hataları varsa, gereksiz yapılmış kısaltmalar ya da aralara bolca serpiştirilmiş yabancı sözcükler varsa tadım kaçar. Maillerimde bile "slm, bye, taam, saol, vs.." gibi kelime taklidi yapan şeylerden kullanmam. Ya da “gelcem, gitcem, yapıyom, ediyom” diye yazacağıma iki birkaç harf daha ekleyecek kadar parmağımı yorup doğrusunu yazmayı tercih ederim! Adını Sevinch, Ayshe, Tugche olarak yazanlara sinir olurum. Şahsen ben “ş”lerimizden, “ç”lerimizden ve noktalı tüm harflerimizden çok memnunum! “Restoran” gibi dilimize iyice yerleşmiş yabancı kökenli sözcükleri kullanırım, ama “okazyon” gibi ne olduğu belli olmayan abuk subuk sözcükleri asla! Ya da mesela “feedback” için “geribildirim” gibi bir Türkçeleştirme yapıldığında mest olurum! “İletişim” varken “komünikasyon” kurmam! “Uyum sağlayabilecekken” “adapte" olmam! Benim için “security” değil “güvenlik” önemlidir.

Yani dikkat ederim, özen gösteririm. Sevdiğim her canlıya ve cansız nesneye olduğu gibi... Kimliğimin bir parçası olan, kendimi ifade edebilmemi ve başkalarını anlayabilmemi sağlayan anadilimi de çok seviyorum. O yüzden güzel Türkçemizi Turkche yapmak yerine zenginliklerini ortaya çıkarmaya odaklanmalı, onu iyi kullanmalı, yeni nesillere de hem kullanmayı hem de korumayı çok iyi öğretmeliyiz diye düşünüyorum.

















Bu arada yukarıdaki görsellerde yer alan tişört fikrini çok sevdim, ama orada da bir yazım yanlışı bulunuyor. "Türkçe" sözcüğüne gelen ekler kesme işaretiyle ayrılmaz. Yani "Türkçe'nin" değil, "Türkçenin" yazımı doğrudur. Annemle bu tişörtün doğrusundan yaptırmaya karar verdik. Hatta birkaç tane yaptırıp, dağıtmayı düşündük. Ben bir tane de "Herkes 'herkes'i doğru yazsın!" tişörtü mü yaptırsam acaba?

Atatürk`ün bizlere hediye ettiği bu güzel dile sahip çıkmak ve ona hak ettiği değeri vermek adına elimizden geleni yapacağımıza inanıyorum. Şimdi dönüp, kendimize bakma zamanı... Dilimizin bir eksiği yok, ama belki bizlerin vardır. Ne dersiniz?