Limon Ağacı, 2012 ve Dört Dörtlük

Tahmin ettiğiniz üzere "ortaya karışık" yazılarımdan biri olacak bu seferki yazım. Önce geçen hafta izlediğim iki filmden bahsedeyim. Birincisi evde dvd'sini izlediğimiz Limon Ağacı . İsrail'in önde gelen film yapımcılarından Eran Riklis’in birçok festivale katılan ve ödüllerle dönen filmi kesinlikle izlemeye değer. Filistin-İsrail sorununu insani bir yaklaşımla ele alan bu güzel film, gerçek bir hikayeden yola çıkılarak çekilmiş. Evinin yakınına İsrail Savunma Bakanı’nın taşınması sonrasında güvenlik nedeniyle geçimini sağladığı limon bahçesinin kesilmesine karar verilen Filistinli bir köylü kadınının mücadelesi anlatılıyor. Filistinli köylü kadının limon ağaçları için verdiği mücadele ile aslında Filistin'in mücadelesi anlatılıyor da diyebiliriz. Filmin son sahnesindeki görüntü insanın midesine yumruk oturtacak cinsten. Oyunculuklar başarılı. Konu ve konunun anlatım şekli başarılı. Duyarlılığın ve güçlü duruşun iki kadın karakter yoluyla aktarılmış olması da ayrıca hoşuma gitti. Kesinlikle izlemenizi tavsiye ediyorum.













(Not: Sandy Tolan'ın Limon Ağacı kitabı da okunacaklar listemde bulunuyordu, ama birkaç kez başlamama rağmen bir türlü okuyamadım. Galiba en çok da çevirisinden hoşlanmadım. Yaklaşık altmışıncı sayfaya geldiğimde bıraktım. Orada da Ortadoğu'da yaşanan anlaşmazlıklar konu ediliyor ama aynı hikaye değil. Sanıldığı gibi kitap ile film arasında herhangi bir bağlantı olduğuna dair bir bilgiye rastlamadım.)

Bahsetmek istediğim ikinci film ise 2012. Pazar günü tam sinema havası olduğu için yürüyerek G-Mall'a gitmeye ve 2012 filmini izlemeye krar verdik. Az çok nasıl bir film olabileceğini tahmin ediyorduk, ama bu kadarını da beklememiştik doğrusu! 2012, adı üstünde şu çok konuşulan Maya kehanetinin suyunu biraz daha çıkarmak üzere çekilmiş bir Hollywood filmi. Hazır olun, dünyanın sonu geliyor!!! Ama bu aşamada bile "yüce Amerikalılar" manevi değerlere saygılı olmayı, duyarlı yaklaşımlar sergilemeyi ve insanlığa yararlı olmayı en ön plana yerleştirmeyi unutmuyorlar! Hatta ABD Başkanı gemisini terk etmeyen kaptan rolünde!! Dünyanın en ezik karakteri kahraman bir aile babasına dönüşürken o zamana kadarki kahramanların yok olup gidişine kimsecikler tınmıyor! Oyunculuklar dökülüyor: inanılmaz yapay ve inandırıcılıktan çok uzak! Ve yalnızca görsellik ve efektler açısından büyük bir beklentiyle gidilebilecek bir film olarak bu yönünün de inandırıcılıktan çok uzak olduğunu söyleyebilirim. Knowing filmindeki metro ve uçak kazası sahneleri kesinlikle daha etkileyici ve inandırıcıydı. Ya da DOT'un Shopping & F***ing oyunundaki kusma sahnesi. :)

(Resimler her zamanki gibi buradan alınmıştır.)

Neyse, yine de "alırım elime patlamış mısırımı, klişeleriyle biraz dalga geçer, vakit geçiririm" diyorsanız gidebilirsiniz. Ama özellikle tavsiye edeceğim bir film değil. G-Mall'da izleyenler için bir öneri: Çıkışta gece gündüz açık olan G-Art'a da uğrayın. Beyza Boynudelik, Burçin Erdi, Canan Atalay ve Zeliha Akçaoğlu'nun dörder tablosuyla katıldığı Dört Dörtlük sergisine bir göz atabilirsiniz. 9 Aralık'a kadar açık kalacak bu sergide benim favorim ise Burçin Erdi'nin "Fısıltı" adlı dörtlüsü oldu.

Sanatsız kalmamanız dileğiyle...