Leb-i Derya Bir Kutlama Gecesi

Güneşi batırdık... Ardından mehtabı karşıladık... Sonra ne güneş ne ay kaldı masamızda, koyu bir sohbete daldık... Bu sırada ardı ardına bir sürü şeyi kutlarken devirdiğimiz kadehlerin sayısını unuttuk... Yani kısacası unutulmaz güzellikteki Beyoğlu gecelerinden birini daha yaşadık Cumartesi günü ve bu güzelliğe ev sahipliği yapması için de Leb-i Derya Richmond'ı seçtik.

Bir zamanlar Kumbaracı Yokuşu'ndaki Leb-i Derya'nın müdavimiydik, ama sonra uzun zamandır gitmemiş olduğumuzu fark ettik. Bizim gitmediğimiz bu birkaç yıllık zaman zarfında Leb-i Derya'nın üçlediğini duymuştuk. O yüzden "Beyoğlu'nda bir teras" alternatifleri arasında aklımıza gelen isimlerin başında Leb-i Deryalar yer alıyordu. Richmond'dakini seçtik, iyi ki de öyle yapmışız. Zaten telefonda rezervasyon yaptırırken anlamıştım doğru seçim yaptığımızı. "Tam istediğiniz gibi, süper manzaralı bir masa ayırabilirim size" demişti telefondaki ses. Gerçekten de doğruymuş. Gerçi masaların hepsi (ve bar da) deniz görüyor, ama bizim masamız en ortadaki konumuyla daha bir güzel geldi gözümüze sanki. :)














Uzun zamandan sonra yine Müge&Recep ikilisiyle olan buluşmalarımızdan birini gerçekleştirdik. Dediğim gibi hem onların hem de bizim kutlayacak şeylerimiz vardı. Ama benim kendi içimde yaptığım kutlama bambaşkaydı:

Öncelikle bu Çarşamba Satürn'ün burcumu terk edişini (ve 30 sene boyunca yakama yapışmayacak olmasını) kutladım. Meğer Satürn bu sene Balık Burcu'na sağlam bir ders vermek adına Haziran ayında hiç beklenmedik bir sağlık sorunu falan vermeye karar vermiş. Bu ay Susan Miller'ı biraz geç okuduğum için Haziran boyunca Adana'da yatarken bu durumun farkına varamamıştım ne yazık ki! Meğer her şey bu Satürn'den kaynaklanıyormuş!

İkinci olarak Satürn'ün darbesinin üzerinden altı hafta geçmiş olmasını kutladım. Bir kadeh mi içsem, iki kadehten bir şey olur mu acaba, neyse canım üç kadeh oluversin derken masada biten üç şişe şarapta herkesle aynı paya sahip olduğumu fark ettim! Arada ikram edilen fındıklı votkalar ve en son kahveyle gelen likörü de toplarsak Cumartesi gecesi uzun zamandan sonra ilk kez bu kadar içki içtim. Bu kadar aradan sonra çarpar diye düşünüyordum ama bünye nasıl özlediyse artık sünger misali gelene hayır demedi bir türlü! Zaten babamın doktor arkadaşları kesin beni alkolik sanıyorlardır. Zira her doktor kontrolünde "Güneşe ne zaman çıkabilirim? Spor ne zaman yapabilirim?" sorularına eşlik eden diğer bir soru "Ne zaman alkol alabilirim?" oluyordu. Evet, hepimize hayırlı uğurlu olsun, alkol almaya başladım. Üzüm ye ye nereye kadar, değil mi? :)

Üçüncü olarak görüş alanımdaki kara bulutların dağılmasını ve ufukta güneşli günler olduğunu düşünebilmemi kutladım. Yeniden pozitif düşünebildiğimi fark edişimi kutladım. İsyankar ve öfkeli halimden sıyrılışımı kutladım. Satürn sayesinde aldığım manevi dersleri kutladım. İyi gün ve kötü gün dostlarımı ayırt edebilmiş olmayı kutladım. Kısacası daha da mutlu bir İmge olarak muhteşem dönüşümü kutladım.

Kapanışı da hep birlikte böyle yaptık:














Güleryüzlü ve ilgili servis elemanları, muhteşem bir manzara, harika yemekler, sohbet edebileceğiniz gürültüsüz bir ortam için Leb-i Derya Richmond'ı kesinlikle tavsiye ediyorum. Biz şimdiden kışın bir DOT oyunu çıkışında barında bir şeyler içme planı yaptık bile. (Gördüğünüz gibi plan yapmadan yaşamayı hâlâ beceremiyorum. Acaba son yaşadıklarımdan gereken dersleri çıkaramamış mıyım dersiniz?) Rezervasyon ve İletişim için buraya tıklayabilirsiniz.

Hayatımızdaki güzelliklerin katlanarak çoğalması dileğiyle...