Yapılacaklar Listesi

* İnsanları kendi planlarıyla ilgili cesaretlendirmek, olumlu düşünmeye yönlendirmek, gaza getirmek yok! Hatta "Ne? Tatile mi gideceksin? Ama denizanaları götürebilir seni!" ya da "Hamile misin? Ama senin doğuracağın çocuktan hayır gelmez ki! Bence bir kez daha düşün" ya da "Spora mı gidiyorsun? Benim bir arkadaşım spora başladığının ikinci ayında dizini öyle bir sakatladı ki bir daha hiç yürüyemedi!" ya da "Zayıflamayı mı düşünüyorsun? Bence sen hayatta beceremezsin bu boğazla!" falan gibi yorumlar yapılacak.

* Ameliyatla ilgili "sen de çok rahat davranmıştın zaten!" ya da "doktorun da pek rahatmış, caanım" ya da "bence en az bir sene güneşe çıkmamalısın" diyen çokbilmişlere fahri doktor sertifikası hazırlatılıp törenle verilecek.

* "Geçmiş olsun" diyip, halimi hatırımı sormak niyetiyle defalarca arayan dostlara binlerce teşekkür ve "işiniz gücünüz rast gitsin, hep mutlu olun" niyeti gönderilecek. Kendimi daha iyi hisseder hissetmez onlarla buluşulup hasret giderilecek. Biriken havadisler alınacak, kadehler tokuşturulacak.

* "Senin sporda olman gerekmiyor muydu, ne işin var evde?" ya da "aa, sen yaz tatiline bayılırsın, ama bu sene unut artık tatili matili," ya da "ehuhehuehe, sen doktorunun dediğine bakma, eve kapan, hatta birkaç ay hijyenik bir fanusun içinde yaşa" ya da "alışabildin mi yavaş tempoya? neyse artık kendine iyi bakmayı öğrenirsin," diyen çok saygılı ve sevgi dolu yakınlarıma "siz de hayatta yapmaktan hoşlandığınız şeylerden mahrum kalasınız, hayattan aldığınız zevki mumla arayasınız, planlarınız bozulsun, benden uzak kendi Allah'ınıza yakın olun" enerjisi gönderilecek.

* Beni hep çok rahatlatan ve bugünkü kontrolde de normal hayatına dönebilirsin diyen buradaki Doktorcum'a ve acayip moralimi bozan, tedbirli ötesi, pesimistcan Adana'daki doktoruma kafa atılmayacak! Kendini tutabilme egzersizleri yapılacak, içimden en azından beşe kadar saymak öğrenilecek.

* Bugün beni arayıp gayet objektif bir şekilde kendi yaşadıklarını anlatan ve benim gibi aynı ameliyatı geçirip komplikasyon yaşamış bir doktor çocuğu olan bir arkadaşımın dedikleri dikkate alınacak. Bir sene falan burnunun direğini hissedeceksin, eskiden olduğu gibi burnunu hatır hutur kaşımak yok falan gibi yorumlarına "neyse artık buna dayanabilirim" denilip geçilecek. Ama "öyle hayvani öpüşmeler falan da yasak ona göre; burunlarınız İso'yla birbirine çarparsa ağlarsın bak!" uyarısına ise içten içe "Çüş artık ulen, o kadarını da sallayamam, atın ölümü arpadan olsun!" denilecek, ama bir yandan da tırsılacak ve hem hayvani hem de zararsız olabilecek öpüşme pozisyonları düşünülecek. Neme lazım, ateşli bir öpüşme uğruna iki dakika önceki aşk kadınının vampirellaya dönüşmesi hiç de hoş olmayabilir! :) Ama bu yorum üzerine acaba Doktorcum'a kafa atsam mı diye bir kez daha düşünülecek.

* Son iki üç yıldır olumlu düşünmeyi benimseyip yararlarını gördüğüm için bir an önce yeniden o zihniyete dönülmek için çaba gösterilecek. Belli ki çook ama çoook çaba gösterilecek, çünkü evrenin bu son tokadının izi hâlâ yüzümde duruyor ve beni deli ediyor. Artık dört gözle sinirimin azalması, burnumun sağ deliğindeki kıpırtıların geçmesi ve korkusuzca güneşe çıkabilip, sarhoş olabileceğim o muhteşem anlar beklenecek. Hatta ilk fırsatta alkolik olunacak!

Şimdilik bu kadar..

Not: İmgeleme yayınına kaldığı yerden ve İstanbul'dan devam ediyor. Ayağımın tozuyla Body Worlds'ü gezip, İso'cumun uzun zamandır methettiği Fasuli'yi denedim haftasonu, ama sinirimi hâlâ atamadığım ve hemen her gün sinirimi zıplatacak bir şeyler yaşadığım için onları yazma zamanım henüz gelmedi. Dolayısıyla yapılacaklara bir madde daha ekleyeyim:

* Blog bir an önce bu ağlak ve isyankar havadan kurtarılıp, eski haline döndürülecek. Blog yazarı o moda dönemese de blogun kurban edilmemesi için çabalanacak.