Yeni Eve 3 Gün Kala

Durum raporu veriyorum:

- Öncelikle hâlâ yıkılmadım, ayaktayım! Yoruluyorum dediğime de bakmayın, gayet mutlu bir yorgunluk bu. Zaten sağlığım yerinde olduğu sürece koşturmaktan hiç şikayet etmeyeceğime dair kendime verdiğim sözü de tutmam gerek, değil mi?

- Evimize bir sürü eşya götürüyorum. Karınca harekatım yön değiştirdi. Depoladığım şeyleri bir yuvamdan çıkarıp diğer yuvama taşıyıp yerleştiriyorum bu aşamada. Gıcır gıcır kadehlerim, tabaklarım, kupalarım sizleri bekliyor artık. İster kahveye, ister balkonda şarap peynir sefası yapmaya beklerim hepinizi. :)

- Aylar önce alıp 1 Ekim Cuma günü teslimat talebinde bulunduğumuz yatak odası takımımız tam da belirttiğimiz gibi öğleden sonra geldi. Gelmeden bir gün önce ve aynı günün sabahı teyit için bizi arayan çalışanların profesyonelliklerine hayran kaldım. Getirdikleri ürünler eksiksizdi. Montaj sırasında o kadar saat yorulmalarına rağmen yüzlerindeki gülümseme hiç eksilmedi. Çalışırken çok özenlilerdi. Parkelerin çizilmemesi için yerlere kartonlar serdiler, duvarlara dikkat ettiler, ayakkabılarını çıkardılar ve bütün ambalajları temizleyip gittiler. Hepsi de çok saygılı ve temizlerdi. Genellikle pek alışık olmadığımız bu durum karşısında olumlu bir şok geçirdikten sonra iyi iş çıkaran tüm kişi/kurumların kazançlarının bol olmasını dileyerek Lazzoni'ye bir kez de buradan (kendi web sitelerinden etmiştim) teşekkür ediyorum. Elbette bizimkilere de kocaman bir teşekkür yolluyorum, zira yatak odası takımı onların ev hediyesiydi.

- Arçelik de servis, zamanlama ve güleryüz açısından takdirimi kazandı bu süreçte. "Boş evde beni bekletmeyin lütfen, bir zaman aralığı verirseniz ona göre evde olayım," dediğimde verecekleri zamana uymalarını hiç beklemiyordum, ama inanılmaz dakik çıktılar. Hem klimayı hem de anneannemin hediyesi olan fırınımı tam dedikleri saatte getirip, takıp gittiler. Arçelik'e ve yukarıdan taşınma koşturmacamı izleyen anneanneciğime teşekkürler.

- Son derece profesyonel bir firmayla ve mimarla da tanışmış olduk bu süreçte. Kütüphane yaptırmak amacıyla girdiğimiz Metin Akpınar Aydolap'ın Modoko şubesindeki Gül Hanım ile tanışır tanışmaz bir tek kütüphane ile kalmayacağımızı anlamıştık. Bizimle saatlerce ilgilenen Gül Hanım'a hem kütüphanemizi hem TV ünitemizi hem de salon ve yatak odası perdelerimizi emanet ettik. İyi ki de etmişiz. Her şey aynen konuştuğumuz ve bilgisayar çizimlerinde olduğu gibi, bir santimetre sapma olmadan ve gününde geldi. Bundan sonra her türlü dolap işinde ve perde ile ilgili gözüm kapalı güvenebileceğim bir isimle tanıştığım için inanılmaz mutlu oldum. Teşekkürler Metin Akpınar Aydolap ve Gül Hanım. Modoko Şubesi telefonu: 0-216-466 29 40

- Çalışma odamın perdesini ise Sultanhamam'daki TAÇ Bayisi olan Perdecor'a yaptırdım. Onların da aynı şekilde profesyonel ve ilgili davrandıklarını söylemeliyim. Tam zamanında gelip, tertemiz çalıştılar. Ayaklarına galoşlar geçirerek eve girdiler. Ve ayrıca o gün akşam 8.30'a kadar boş evde beklemiş olan bendenize acıyarak beni ve ve boş bavullarımı Beşiktaş'a, kapımın önüne kadar bıraktılar. Perde seçerken bana yardımcı olan Bülent Bey ve adını hatırlayamadığım ama tarzımı şıp diye anlayan kadın çalışana ve beni eve bırakan Mustafa Bey'e çok teşekkürler. Perdecor için Tel: 0-212-520 36 10-11

- Unutmadan İso'cuma da bir teşekkür yollayayım. Her ne kadar Dido'nun "İmge, bütün evi kendin taşıdın neredeyse. İso taşınma sırasında orada olacak değil mi?" sorusunu haklı çıkararak otel ziyareti yapar gibi eve uğrayıp, süreçten genel anlamda bihaber olan kocacım öyle noktalarda devreye girdi ki bana her şeyi unutturdu. Bir, Arçelik'i karşılamak için eve gitmem gerektiği gün yaklaşık yirmi dakika elim kolum dolu taksi beklediğimde ve anormal bir şekilde hiç boş taksi gelmediğinde işten çıkıp beni eve bıraktı. İki, Cumartesi günü sabah 9'dan akşam 21.30'a kadar bir sürü eşyayı ve IKEA'nın montaj ekibini beklerken bana sefa desteği verdi. Nasıl mı? Ben yapılacak işler olduğunda iş bitene kadar sefaya zaman ayıramam. Büyük olasılıkla o gün evde tek başıma olsaydım 12 saat boyunca oradan oraya koşturacak, arada bir paket bisküvi, su ve bir gofretle günü geçirecek, sersemlemiş halde eve dönecektim. Ama İso'yla birlikte olunca her şey çok farklı. Kocacımla bir saatlik ara bulup tavuk & bira sefası yaptık, sonra bir ara evden çıkıp ikimize Starbucks'tan kahve getirdi, sonra biraz yeni kurulan yatak odamızda uzanıp kitap okuduk, sonra akşam geç saatte çıkışta da balık pazarının orada bir küçük Yeşil Efe ile balık sefası yaptık. Şaka maka en yoğun günlerimizden birini turist gibi (öğlen birası bu hissi yaratıyor bende) geçirdik. Ve bunu İso'cuma borçluyum tabi ki. Teşekkürler İso'cuuuummm!

Şimdilik teşekkürlerim bu kadar. Marangoz Şaban Usta'ya hiç teşekkür etmediğim gibi bir daha kendisiyle karşılaşmayı da istemediğimi belirterek bu yazıya son veriyorum. Aydınlatmalar ve nakliye ile ilgili görüşlerimi de artık Gayrettepe'den yazarım diye düşünüyorum. Tabi bunun için Türk Telekom'un insafına kalacağız. Artık telefon hattımızı ve internet bağlantımızı ne zaman nakil ederlerse o zaman görüşeceğiz sizlerle.

Haydi şimdi bize bol şans dileyin, olur mu? Hava şartları iyi olsun, kalan eşyalar, nakliyat ve yerleşme sürecini tıkır tıkır atlatalım da kutlamalara geçelim bir an önce. :)

Görüşmek üzereeee...