Adı bile yeter dikkatinizi çekmeye. Arter'de Aralık'ta başlayan ve Şubat sonuna kadar devam edecek olan Sejla Kameric'in Bim Bam Bom Çarpınca Kalp sergisini duyduğumdan beri görmek istiyordum ve sonunda geçen hafta Çarşamba günü görmeyi başardım. Bosnalı sanatçının işlerinden seçmelerin bulunduğu sergi gerçekten görmek istediğim kadar varmış.
Sanatçının çalışmalarının tamamında Bosna Savaşı'nın izlerini, o döneme ait deneyimleri ve anıları bulmak mümkün. Örneğin, en çok bilinen yapıtlarından biri olan 2003 tarihli Bosnalı Kız, Kamerić'in kendi portresi üzerine yerleştirdiği bir grafitiden oluşuyor: "DİŞSİZ...? BIYIKLI...? LEŞ GİBİ KOKUYO...? BOSNALI KIZ!" Bu metin, savaş sırasında Bosna-Hersek'te bulunan BM Koruma Gücü'nde görevlendirilmiş Hollandalı bir asker tarafından duvara yazılmış. Sanatçının bir kamusal alan projesi olarak tasarladığı "Bosnalı Kız" afişler ve reklam panoları üzerinde Saraybosna sokaklarında sergilendi. Arter'de de bu işin Vehbi Koç Vakfı Çağdaş Sanat Koleksiyonu'nda yer alan bir edisyonu gösteriliyor.(Aşağıda ortada)
Bosnalı Kız'ın hemen solundaki Kırmızı Halı, sanatçının Bosna Halısını Koruma Derneği'ndeki kadınlarla birlikte ikinci el giysilerden dokuduğu bir çalışma. Sağında gördüğünüz koliler Bosna Savaşı (1992-95) sırasında insani yardım olarak gönderilen kolilerin yeniden üretiminden oluşan Care adlı çalışma. Üstündeki kasnaklarda kullanılan beyaz iplikler ise Bosnalı kadınların yas dönemlerinde taktıkları geleneksel baş örtülerinden alınma.
Üstte solda Haziran Her yerde Haziran (June is June Everywhere) aldlı çalışma var. Sanatçının kendi yatak odasının dış cephesinde, her akşam başını koyduğu yere denk gelen duvarın üzerindeki mermi izlerinin tekrar ve tekrar basıldığı kareler yer alıyor. Hepsi şeffaf dosyala içinde aynı fotoğraf aslında. O kadar etkileyici ki duygusu. Sağda yerde duran şiltelerde dört farklı kişi tarafından tutulmuş savaş günlüklerinden alınma notlar yer alıyor ipek nevresimlerin üstünde. Adı Uyursam İkiye Katlanacak (If I Sleep It Will Be Double). Duvarlardaki bantlı pencerelerin adı ise Kırılgan Ümit Hissi (Fragile Sense of Hope). Camın yüksek bir ses nedeniyle patlamasına engel olmak için böyle bantlanırmış. Ama aslında yanlış bir yöntemmiş, çünkü camlar böyle bantlandığında daha büyük parçalara ayrılarak patlıyor ve insan için daha daha tehlikeli bir halde kırılıyormuş. İçimde ağlama hissi uyandıran çalışmalardı bunlar.
Son olarak yukarıdaki birkaç çalışmayı da paylaşıp kaçayım. Solda Ballot Box, yani Oy Sandığı var. Ama dikkatli bakarsanız tepesine kazınmış delik aslında bir çizgidien ibaret; yani aslında oy sandığı en başından kapatılmış ve mühürlenmiş! Hemen yanında insanın temel ihtiyaçlarını gösteren Basics adlı çalışma var. Su, yiyecek ve ışık. En temel. Sağda ise sanatçının en çarpıcı işlerinden biri bulunuyor bana göre. Dokuz aylık hamile bedeniyle üzgün palyaço Pierrot makyajı içinde, yanağında bir damla gözyaşı ile poz vermiş Sejla Kameric. Çalışmanın adı İspanyolca hamile anlamına gelen Embarazada. Aynı zamanda İngilizce "mahcup/utanan" anlamına gelen "embarrassed" kelimesini de çağrıştırıyor.
Birbirinden etkili diğer çalışmaları da kendiniz görmek için Arter'e uğrayın lütfen. Şubat sonuna kadar zamanınız var. Bu sergi gerçekten kaçmaz. Kaçırmayın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder