Kahvaltı Denince...

Eminim ki kahvaltı denince büyük çoğunluğumuzun aklına Pazar kahvaltısı geliyordur. Şöyle geç kalkılan rahat bir günde, geniş zamana yayılan, gazetelerin ve bazen televizyonun da eşlik ettiği, neredeyse iki saat boyunca sürekli çayların yenilendiği, ekmek dışında poğaça, simit, börek gibi alternatiflerin de masada bulunduğu uzun süreli bir sefa ortamı… Aslında bir nevi rakı sofrasının sabah versiyonudur. Ve evde yapılması şiddetle tavsiye edilir!! Çünkü hiçbir yerde evde yayılarak yaptığınız kahvaltının tadını alamazsınız.

Bu aralar ev kazası gazisi olduğum için eve kapandım, o yüzden de aklım sürekli dışarılarda… Birden düşündüm de uzun zamandır, neredeyse bir yılı aşkın bir süredir dışarıda kahvaltı yapmamışız… Sonra en son geçen seneki doğum günümde Park Orman’da yaptığımız brunch sonrası bundan sonra hafta sonu kahvaltılarını kesinlikle evde yapmaya karar verdiğimiz aklıma geldi. Yanlış anlaşılmasın bu arada, Park Orman çok güzeldi, bir yandan canlı caz müzik yapan bir trio, havuz başına atılmış masalar, açık büfesi, vs harikaydı… Ama konsept bize uymuyor kardeşim!

Bir kere de Gezi İstanbul’da http://www.istanbul.com/ çalışkan hafiyelerden biri olduğum için iki kişilik pazar brunch’ı kazanmıştım. Herhalde kazanmasaydım da oraya kahvaltı için gitmek hiç bir zaman aklıma gelmezdi. Gezi İstanbul’un çikolatasının meşhur olduğunu bilirdim. Hem duymuşluğum, hem yemişliğim, hem de hediye olarak sağa sola götürmüşlüğüm var! Ama kahvaltı deyince benim aklıma genelde deniz kenarı geliyordu. Hala da yer olarak merkezi olmasına rağmen Gezi İstanbul’a kahvaltı mekânı olarak en ideal seçenek diyemem ama yediğim kahvaltı gerçekten süperdi diyebilirim. Malzemelerin hepsi çok kaliteliydi ve sunum da çok güzeldi. Ayrıca sıcacık poğaçalar, simitler ve kruvasanlar da yeme de yanında yat cinsindendi. Çayımız büyük ince belli bardaklarda (ajda bardak yani) geliyordu ki ben buna da bayılırım… Merak ettiğim tek bir şey oldu. Gezi İstanbul’un bulunduğu binanın yanında, binaya aitmiş gibi duran koca bir çim alan bulunmasına rağmen kahvaltı neden kaldırıma yakın ufak bir alanda yapılıyordu? Aslında o çim alan da değerlendirilebilse mükemmel bir brunch mekânı olabileceğini düşünüyorum. Tabi bunca yıllık bir işletme de eminim benden önce düşünmüştür böyle bir şeyi ve belki de bunun için bir engel olduğundan yapılmıyordur. Neyse, sonuç olarak bir kahvaltı mekânı olarak değil de en çok kahvaltının kendisi için tavsiye edebilirim Gezi’yi…

Bu ikisi dışında bir zamanlar çok sık gittiğimiz iki yer daha vardır. Biri Emirgan’daki Mehtap Cafe, diğeri de Rumelihisarı’ndaki Kale Çay Bahçesi… Dışarıda kahvaltı denince bu ikisini hala hiçbir yere değişmem… Klasik, eski tip alüminyum sahanlarda menemenler, kahvaltılıklar, pideler, çaylar harikadır… Tek problem masa altında dolaşan kedilerdir ki, ayaklarınızı başka bir sandalyeye uzattığınızda sorun yaratmazlar.. Üzerinize atlama potansiyelini gördüğünüz daha yüzsüz kediler için de garsondan bir bardak su isteyip, yanınızda bulundurmanızı tavsiye ederim… Kediler sudan hiç hoşlanmazlar!

Sonuç olarak hafta sonu kahvaltısında ev gibisi yoktur… İstediğiniz peynir, zeytin, salam çeşitleri, anne ve kayınvalide reçelleri, zeytinyağlı ve sarımsaklı domates (evet, güne sarımsakla başlayabilen korkunç bir çiftiz biz!), közlenmiş çarliston biberler, sıcak simit ve güzel demlenmiş bir ev çayı ile kalın hafta sonu gazeteleri… İki kişilik bir hane olmamıza rağmen neden bu kadar şeyi masaya ve sonra da buzdolabına taşıyıp duruyoruz sorusuna henüz bir yanıt bulamadık gerçi… Verimlilik ile ilgili bir problemimiz olduğu kesin, ama etkililik konusunda hiçbir sorunumuz yok Allah’a şükür! :)

Şu an itibariyle hafta sonuna girdik sayılır. Dolayısıyla herkese şimdiden iyi hafta sonu kahvaltıları diliyorum…

Not:
Bu yazıyı kahvaltı aşığı kocama ithaf ediyorum! :)