Başta kendi annemin olmak üzere tüm annelerin Anneler Gününü kutluyorum.
Ya da vazgeçtim! Tüm annelerinkini kutlamıyorum. Anne olmanın çocuk doğurmaktan ibaret olmadığını bilen; çocuklarından ömür boyu karşılıksız sevgi ve şefkatlerini esirgemeyen; bencillik duygusunu tanımadıklarını düşündüğüm; kuzgun ve yavrusu misali çocuklarını dünyanın en değerli varlığı olarak gören ve onlara öyle davranan; çocuklarının hastalıklarında ya da başlarına gelen kötü olaylarda akılları giden, ama kendi başlarındaki hastalıklara ya da kötü olaylara duyarsız kalan çocuklarını düşünmeden affedebilen; almasa da vermekten bıkmayan, usanmayan gerçek annelerin Anneler Günü'nü kutluyorum!
Benim tanıdıklarım arasında ilk üç şöyle: kendi anneciğim, anneanneciğim ve canım kocacığımın anneciği (ve dolayısıyla artık benim de annem olan) kayınvalideciğim! Başta onlar olmak üzere tüm gerçek annelere sevgilerimi ve teşekkürlerimi gönderiyorum.
Not: Gazetelerde "annenize iyilik yapın, ona ... mutfak robotu alın" veya "artık annelerin işi kolay, ... tava seti ile size harika yemekler pişirebilir" reklamlarını da protesto ediyorum!! Annelere mutfak eşyası alınmasından hep nefret etmişimdir zaten!! Annenize parfüm alın, giysi alın, takı alın, tatil hediye edin, masaj& cilt bakımı, vs hediye edin ya da çiçek alın, ama lütfen mutfak eşyası almayın. Annelerin önce birer kadın olduklarını ve dünyadaki tek amaçlarının size yemek yapmak ve evi toparlamak olmadığını unutmayın. Elbette anneniz "Güzelim, bana bir köfte yapar mısın?" dediğinde kıymasını hazırlayıp, elinde yuvarlayıp, kızartıp, servis yapacak bir robot ya da tava bulduysanız, kaçırmayın derim. :) Ama naçizane önerim: en azından Anneler Günü'nde kendinizi değil, annenizi şımartacak bir hediye seçmeye dikkat edin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder