İstanbul Modern - 2,5 Sergi Birden..:)

Dün İstanbul Modern'deydik. "Suyun Bir Arada Tuttuğu" adlı fotoğraf sergisini görmeye gitmiştik. Ama ayrıca "Şimdiki Zaman Geçmiş Zaman" adı altında İstanbul Bienali'nde son 20 yıldır sergilenen eserlerden 50 adetlik bir seçki hazılrandığını da duyduğumuz için 2 sergiyi birden gezeriz diyorduk. Bu arada gittiğimizde "İnsan Halleri" adlı bir fotoğraf sergisi daha olduğunu gördük ve onu da gezdik. Peki neden 3 sergi değil de 2,5 sergi diye sorarsanız, Bienal eserlerinin tamamını gezmeyi yüreğimiz ve ruhumuz kaldırmadı diyebilirim.

Açıkçası ben merakla görmeyi beklediğim Suyun Bir Arada Tuttuğu sergisinden umduğum kadar keyif alamadım. 37 sanatçının 122 eserinden oluşan bu Verbund Koleksiyonu eserleri 2007 yılında Viyana'da sergilendikten sonra ilk kez Avusturya dışında bir yerde sergileniyormuş.“Performans” ve “Mekanlar ve Yerler” adlı iki temayla çağdaş sanatta 1970’lerden bugüne uzanan kesişim hatlarını ortaya koyuyor. Bunlar arasında bence ilgi çekici olanlardan bir tanesi Türk sanatçı Nil Yalter’in kadın bedenini fetişleştiren göbek dansı videosu ve Fred Sandback’in mekanların fiziksel gerçekliğine vurgu yapan ip enstalasyonlarıydı. Bu sergiyi görmek istiyorsanız 11 Ocak'a kadar zamanınız olduğunu hatırlatırım.

İnsan Halleri sergisi ise Sıtkı Kösemen, Ergün Turan ve Süreyya Yılmaz Dernek'in toplam 52 adet fotoğrafından oluşan bir sergi ve küratörlüğü Engin Özendes yapmış. Uzun bir koridorun bir duvarında "ölü taklidi" yapan, diğerinde ise Beyoğlu'nda bir panonun önünde kendi hikayelerini bize aktarırcasına bakan çeşit çeşit insanın fotoğraflarını göreceksiniz. Sıtkı Kösemen de gazetelerin her gün cinayet haberleriyle dolu olduğunu söyleyerek, fotoğraflarındaki kişilerin ölü taklidi yaparak poz verirken bir çeşit protesto gösterisi gerçekleştirdiğini belirtmiş. İnsan Halleri sergisinde karşılaşabileceğiniz fotoğraflar aşağıdaki gibi olacaktır. (Resimleri arkitera.com'dan aldım.) Bu sergi ise 25 Ocak'a kadar ziyarete açık olacak.

















Gelelim 20 yıllık bienal tarihinin küratörler tarafından en beğenilen yapıtlarından oluşan "Şimdiki Zaman Geçmiş Zaman" sergisine... 42 sanatçının 50 yapıtını bir araya getiren serginin eş küratörlüğünü David Elliot ve Rosa Martinez üstlenmiş. 1987 yılından bugüne çağdaş sanatın gelişimini ortaya koyan bu sergiyi 2 Aralık'a kadar gezebilirsiniz.

Ama bu sergi bizi biraz korkuttu diyebilirim ve yalnızca birkaç eseri görebildik. İstanbul Modern'in restoranına oturduğumuzda ise kulağımızda hâlâ bir çocuk korosunun söylediği şarkı, çöp arabasının tıkırtısı ve eşit aralıklarla duyulan köpek havlaması geliyordu. (Aslında bu sergiyi bir kez daha ve belki de audio guide ile gezmek gerekebilir diye düşünüyorum. O yüzden çok küçük bir kısmını gördüğümüz bu sergi hakkında fazla yorum yapmasam iyi olacak) Ama buradan Müge'ye bir şarkı göndermek istiyorum: (olabildiğince incecik sesle ve 'magical' dışında her sözcük uzatılarak söylenecek) :)

Find me..
In a magical world...
In a magical world...
In a magical world...

Not:
1) İstanbul Modern'de fotoğraf çekmek yasak. Ama benim en nefret ettiğim uygulamalardan biri olan fotoğraf makinelerine el koymak falan yok. Medeni bir şekilde girişte "içeride fotoğraf çekmenin yasak" olduğunu söylüyorlar ve bunun yeterli olabileceğini de görebiliyoruz.

2) Hal böyle olunca sergiler dışında da fotoğraf çekmeyi unuttuk. Müge, en sevdiği manzaranın birkaç resmini çekebildi, ben de kalkarken en sevdiği manzaraya karşı Müge'nin resmini çekecektim, ama tamamen unuttuk. Ayrıca İstanbul Modern'in keyifli restoranında yediğimiz leziz yemekleri de fotoğraflamayı unuttum. Dolayısıyla bu hafta her yere makinemi taşıdım, ama hiç kullanmadım! Haftaya bunun acısını çıkarmam gerekiyor bence.