2 Takıntı

Bu aralar takıntı haline dönüştürdüğüm iki oyundan bahsedeyim sizlere.

Aslında birincisi oyun değil, bir yarışma: Kelime Oyunu. Hafta içi her akşam Kanal 1'de saat 20:15 gibi yayınlanıyor. Yazlıktayken annemin "İmge tam sana göre bir yarışma, sen kesin harf bile almadan hepsini bilirsin soruların" diye beni gaza getirmesi sayesinde izlemeye başladım. O ana kadar harf satın almanın ne olduğu hakkında ya da İhsan Varol'un arada bir devreye girerek kopartan yorumları hakkında herhangi bir fikrim yoktu. Ama artık tae-bo çıkışında bile ilk bir buçuk yarışmacıdan sonrasını yakalamak için bisiklete ya da cross aletine koşuyorum. İzledikçe hem "Vay be, ben orada olsam bütün puanları silip süpürürdüm" diye olduğum yerden ahkam kesiyorum hem de çok gülüyorum. Nasıl mı? Örneğin, o gün sorunlardan biri şuydu: "Bulmacalarda cevabı 'Ti' olan soru nedir?" Cevap da bildiğiniz üzere "boru sesi." Yarışmacı da doğru cevabı verdi zaten, ama İhsan Varol'un sonrasında yaptığı yoruma bayıldım: "Hiç ti diye ses çıkaran bir boru gördünüz mü, efendim? Bunu kim bulduysa kendisine ebat ebat boru götürmek istiyorum. Bakalım ti sesini çıkarabilecek mi?" :) İzlemelisiniz!

İkincisi ise tuhaf hırslarımdan biri olarak baş gösteren Bubble Spinner adlı oyun. Dün Facebook'ta bizim gelin hanımın ( :) ) oynadığını gördüm, baktım tüm zamanların rekoru olarak 6,000, haftalık rekor olarak da 1,500 seviyelerinde listelerde adı geçiyor. "Neymiş bu oyun, bir bakalım, gerekirse düelloya davet ederim Dido'yu" diye düşünerek başladım oynamaya. Ama ne düellosu?! Şimdiye kadarki rekorum maksimum 500 oldu. O da yalnızca bir kez.. Genelde 100-150 arasında takılıp kalıyorum. Feci hırs yaptım! En azından 1000'i görene kadar bana rahat uyku yok artık! (30 yaşımı geçtim, ama doğru konularda hırs yapmayı hâlâ öğrenemedim ya neyse!) İso gün boyunca aradığında oyunun o tuhaf müziğini arka planda duyarak evde yine garip bir şeyler olduğunu sezmişti. Gece yatmadan önce "Neymiş şu takıldığın oyun, göster bakalım!" diye havalı havalı bilgisayarın başına oturdu. Hatta oyunu görür görmez "Bu zaten sana göre bir oyun değil ki belli!! Senin elinin ayarı yoktur! Kıh kıh kıh.." diye benle dalga geçerek gevrek gevrek güldü. Gece 2'de zorla bilgisayarın başından kaldırırken rekoru 250'ydi ve uyumadan önce ağzından çıkan son cümle de "Bir el daha oynasam kesin 1000 yapardım! İyi gittiğimi görüp kıskandın, oynatmadın işte!" oldu. :)


















(Resmi buradan aldım.)

Şimdi takıntı haline gelen bu iki merakımın sönmesini bekliyorum. Bilmem daha önce bahsetmiş miydim? Benim takıntılarım gerçekten takıntı haline gelirler ve söndükleri zaman da genellikle sonsuza dek sönerler. Kelime Oyunu'nu bilemem, ama Buble Spinner 'da 1,000 puan yapabilmek için zaten en fazla Pazartesi'ye kadar zamanım var. Ondan sonra yeni bir roman çevirmeye başlayacağım ve 16 yaşında şizofren bir çocukla birlikte New York metrosunda dolaşmaya çıkacağım. Bütün arızalar beni mi buluyor ne?! :)