Num Num

Pazartesi günü spordan iki arkadaşımla birlikte bu kez Kanyon Num Num'daydık. Num Num zaten İso'cumla benim bayıldığımız bir yer, çünkü genellikle Kanyon ya da G-Mall'daki Cinebonus'larda sinemamızı izlemeden önce bir şeyler atıştırıp, duruma göre de birer ya da ikişer biramızı içtiğimiz mekanımız. Ama yaz dönemi nedeniyle sinemaya birkaç aydır ara verdiğimiz için Num Num'a da doğal olarak ara vermiştik. Dolayısıyla Betül orayı önerdiğinde Ayşe'yi bilemem ama ben gayet keyiflendim. Çıkışta zaten hepimiz keyifliydik.

Genellikle "yediğin içtiğin sana kalsın, gördüklerini anlat asıl" denir ya... Çok üzgünüm, ama bu blogda hem yenilen içilen hem de görülenler anlatılıyor. Zira bir keyif blogundan da ancak bu beklenir değil mi. Yazımın bu noktasında yiyeceklere geçiş yapacağıma dair bir uyarı koymak istedim, çünkü geçen hafta hamilelerden bir şikayet aldım! "Koyuyorsun öyle bir metrelik kebap resmini, canımızı çektiriyorsun! Kendimi nasıl Adana'ya atacağımı bilemedim!" diyordu söz konusu anne adayımız..:)

Num Num'ın yiyeceklerine gelecek olursak: biz genellikle sinema öncesi gittiğimizde atıştırmalık tabaklarından (peynirli nachos, kajun basket,) almayı tercih ediyorduk. Biranın yanına en çok yakışanlar da bence onlar zaten. Onun dışında burgerlerinin çok güzel olduğunu söylemeliyim. Pazartesi akşamı ise küçük boy salata ile yetinmek zorunda kaldım, çünkü akşama kadar bir şeyler yememeye çalıştıkça buzdolabında duran Real'den alınmış çiğ köfte de hiç aklımdan çıkmamaya başladı. En sonunda irademe yenik düştüğümde saat 16:00 civarıydı. Ve o saatte çiğ köfte yiyen bendenizin bir daha kurt gibi acıkması mümkün değildi. Dolayısıyla Ayşe'yle birlikte salatacı kızlardan olduk o akşam! :) Betül ise nefis sınavından yeni çıktığı için durumu biraz daha farklıydı. Önden çorbasını ve ardından da muhteşem pizzasını söyledi. Ve yarısını bitiremedi! Zaten bizim küçük boy salatalar da yeterince büyüktü!

Güleryüzlü servis elemanları sayesinde keyifle girdiğimiz restorandan çıkarken daha da keyifliydik. Müşteri değerlendirme formunu yanımıza getiren servis elemanından üç adet kalem alarak beğenimizi orada da dile getirdik. Öneriler kısmında ise ana yemek tabaklarının da orta ya da küçük boy alternatiflerinin olabileceğini belirttik. Gerçekten de eğer öyle olsaydı, şahsen salata yerine küçük porsiyon bir ana yemek söylemeyi tercih ederdim.

İki gün geçtikten sonra Num Num'dan gelen e-postaya da bayıldım:

Bizimle paylaşmış olduğunuz değerli yorumlarınız için çok teşekkür ederiz.

Num Num ailesi olarak, müşterilerimizin Num Num’a geldiklerinde keyifli bir tecrübe yaşamaları ve mutlu olarak ayrılmaları bizim tek hedefimiz.

Yemeklerimizin porsiyonu ile ilgili yorumunuz dikkate alınmış, gerekli yöneticiler ve tüm restaurant ekipleri ile paylaşılmıştır.

Sizin gibi bilinçli müşterilerimizin yorumları, kendimizi sürekli olarak geliştirmemizde çok önemli bir rol oynamaktadır.

Bizimle konuştuğunuz için çok teşekkürler!

"Ee, ne var ki bunda?" diyebilirsiniz. Ama ben bu yaklaşımın gerçekten çok önemli olduğunu düşünüyorum. Öncelikle o formları laf olsun diye doldurmadığımızı anlıyoruz. (Örneğin, dört yıldır üye olduğum spor salonum Essporto'da yazdığım hiçbir şikayet ya da öneriye yanıt verilmedi. Ve ben süs olarak konulan öneri kutularından nefret ederim!) İkinci olarak, gönderilen mesajın standart bir mesaj olmaması çok önemli. Yazdığınız önerinin ne olduğunu içeren ve değerlendirmeye alacaklarını bildiren bir mesaj olduğunu görüyorsunuz. Yani önerilerinize önem verdiklerini anlıyorsunuz. Üçüncüsü de ilgili kişinin adı, soyadı ve iletişim bilgilerinin olduğu bir e-posta göndererek ulaşılabilirliklerini ortaya koyuyorlar. Elbette giden formlar arasında kendi politikalarına göre gerçekleştirebilecekleri ya da asla yapamayacakları öneriler bulunuyordur. Ama sunulan önerinin gerçekleşip gerçekleşmemesi kadar önemli olan bir noktanın da ona karşı gösterilen yaklaşım olduğunu düşünüyorum. Yani kısacası ana yemeklerin küçük veya orta boyları olmasa da ben Num Num'a gitmeye devam ederim, çünkü müşterilerini önemseyen bir kurum olduğunu bilirim.

Ve bu olumlu yaklaşımı görebildiğim yerler arasında yaşadığım birebir örneklerden yola çıkarak söyleyebileceğim ilk aklıma gelen kurumlar Nivea, Wagamama, Tepe Home ve (biraz zorlayarak da olsa :) ) ETS oluyor.

En ilgisiz ve berbat yaklaşım ödülümü Tüten Tur (adı faul zaten, ama 2000 yılında kendilerinden güzel bir milenyum kazığı yemiştik!) ve Bershka'ya veriyorum. Bershka'nın da genel müdürü dahil tüm yöneticilerinin telefonlarına ve e-postalarına ulaşmamıza rağmen yaklaşımı bırakın, yalnızca tın tın seslerini duyabilmiştik. Hâlâ Beyoğlu Bershka'ya adımımı atmam!

Essporto'ya en güzel yaklaşımı Ayşe gösterdiği için kendisini tebrik ediyorum. :) Bizim için lokasyon, mekan ferahlığı ve havuz avantajından dolayı hâlâ diğer tesislerden önde olduğundan gitmeye devam! Ama eleştirilere, önerilere ve yeniliklere kapalı bir yönetim anlayışına sahip olmaları ve bilgilendirme konusundaki eksikliklerinden dolayı kendilerini defalarca olduğu gibi bir kez daha kınıyorum!

Son olarak da "Bizimle konuştuğunuz için çok teşekkürler!" diyebilecek zihniyette ve nezakette olan işletmelerin çoğalmasını diliyorum. Siz de hayatımıza asıl keyif katanların onlar olduklarını düşünmüyor musunuz?