Siestalar ve Fiestalar Ülkesinden Geliyorum!!!

Cuma gecesi mutlu insanların ülkesinden döndüm. O yüzden mutluluğum hâlâ devam ediyor. Yabancı diyarları keşfetmeye bayıldığımı biliyorsunuz, ama genellikle bu keşiflerin son gününde hep keyifle İstanbul'a dönmüşümdür. O yorgunluğun üstüne evime döneceğimi, yatağımda uyuyacağımı düşünmek beni hep mutlu etmiştir. Ancak bu kez tersi oldu. Barselona havaalanında bile adeta ayaklarım geri geri gidiyordu. Hatta teknik arızadan dolayı uçağımız bir saat rötar yaptığında ve insanlar "Eğer rötar iki saate çıkarsa THY otel ayarlar ve bu gece de burada kalırız" demeye başladıklarında gizliden gizliye mutlu bile oldum diyebilirim. Genellikle gittiğim yabancı şehirlerde belki yeni olduğu için, belki değişik olduğu için, belki alışmış olduğumuz medeniyet ve altyapı seviyesinin üstünde olduğu için, belki özgürlüğü için, belki eğlencesi için, onun için bunun için hep "Vay be, buralarda yaşanır gerçekten de!" diyecek bir sebep bulmuşumdur. Ama döner dönmez "İstanbul'un tadı da ayrı!" derim ve anında bu şehrin büyüsüne kapılırım. Bu kez bu olmadı. Aklım Barselona'da kaldı! Aklım herkesin "Çok sıkıcı! Aynı Ankara gibi!" dediği Madrid'de bile kaldı! Aklım mutlu insanların ülkesi İspanya'da kaldı! Aklım, ruhum, kalbim, bedenim, beden saatim, midemde çalan ziller, gecelerim, gündüzlerim, güneşim oralarda kaldı. Bu yazıyı yazarken aslında size oralardan sesleniyorum! İlk kez yere göğe sığdıramadığım İstanbul'u bir kalemde silip attım. Dünyanın belki de çok az yerini gördüm ama en güzel şehrini görmüş olabilirim. En güzel şehrini görmemiş olsam da ömür boyunca yaşayabileceğimi hissettiğim bir şehri görüp geldiğimi taaa içlerden bir ses fısıldıyor kulağıma.














Neyse, anlayacağınız üzere bir gezi yazısı dizisine başlamak üzereyim. 18 Eylül Cuma'dan 25 Eylül Cuma'ya kadar 3 gün Madrid ve 4 gün Barselona'yı kapsayan bir ETS turuna katıldık. İtalya turunda kaldığımız şehir merkezine çok uzak otellerden sonra açıkçası oldukça tedirgin bir şekilde bu turu ayarladım. Ama bu kez şikayetini bildiren sorunlu (ve sorumlu) müşterileriyle nasıl ilgilenmesi gerektiğini çok iyi bilen ETS'nin bu turda bir kez daha farkını ortaya koyduğuna şahit oldum. Ne olursa olsun ETS'ye güvenmeye devam edeceğime de kesinlikle karar verdim. İlk andan itibaren müşteri ilişkileri biriminden Sena Hanım bizi merkezlerindeki deneyimli bir satış temsilcisi olan Bengühan Hanım'a yönlendirdi. Vize işlerimizi Meltem Hanım halletti. Otellerimiz dört yıldızlı ve şehir merkezinde yer alan, önünde metro durağı olan yerlerden seçilmişti. Biz her zamanki gibi tur gurubunu sadece gidişte, dönüşte ve iki şehir arası transfer sırasında gördüğümüz için tur rehberimiz Örge Bey ile en az iletişim kuran çift olduk. Ama ona rağmen şimdiye kadar gördüğüm en ilgili, en iyi niyetli, en yardımsever, en iyi tur rehberlerinden biri olduğunu da söylemem gerekir. Kısacası süper bir geziydi. Tadı damağımda kaldı. Zaten resimlerle, adreslerle, küçük tüyolar eşliğinde uzun uzun anlatacağım. Şimdilik sadece gidip döndüğümü söylemek istedim.














Dediğim gibi en keyif aldığım gezilerden biri olmasına rağmen gitmeden önce İspanya'ya gıcık olmuştum. Neden mi? Çünkü bana sadece tek girişlik ve 15 günlük vize verdiler. Genelde Schengen başvurularımda üç ya da altı aylık almaya alıştığım için 15 günlük vizeyi görünce az kalsın İspanya'ya küsecektim! İyi ki küsmemişim! Zaten İso'cum da sinirim biraz yatıştıktan sonra, "Adamlar bence haklılar! Ben olsam sana yalnızca tur süresi boyunca vize verirdim!" dedi. Nedenini sorduğumda ise vize fotoğrafımın "Amerikalı çocuk tacizcisi anaokulu öğretmeni" ya da "iç çamaşırında 3 kilo eroinle sınırda yakalanan Hırvat kurye" başlığıyla yayınlanan haberlerdeki kadın resimlerine benzediğini ve konsolosluğu ve dolayısıyla İspanyolları korkutmuş olabileceğimi söyledi. Vize fotoğrafıma bakınca kocacığımın haklı olabileceğini düşünmedim değil. Ama ne yazık ki yapabileceğim bir şey yok. Bu konuda insan yedisinde neyse yetmişinde de odur sözünü kanıtlar gibiyim! Çocukluğumdan beri vesikalık fotoğraflarımda Garez filminin başrol oyuncusu olabilecek kadar korkutucu çıkarım. Çünkü otuz iki dişimi göstererek gülmeden poz vermeyi beceremiyorum nedense! :)

Onu bunu boş verin. Siz sakın ola ki İspanya'ya küsmeyin. Yaşamın tadını çıkaran insanların ülkesinden iki şehrin hikayesini anlatmaya başlıyorum. Madrid ve Barselona yazı dizisi başlıyooor!! Bence önümüzdeki günlerde bir gözünüz bende olsun derim! Ama bu yazı dizisinin ne kadar süreceğini hiç bilmiyorum doğrusu, çünkü bu kez gerçekten kendimi kaybedebilirim.

Que Viva Espana! :)