"7" - Şekspir Müzikali

Öncelikle Oyun Atölyesi'nde asılı duran yandaki afişe dikkatinizi çekerim. Bu oyun "Şekspir" "Müzikali" gibi Türk seyircisine göre korkutucu sayılabilecek iki unsuru bünyesinde barındırmasına rağmen Şubat ayı biletleri tamamen bitmiş durumda! Bence bu çok sevindirici ve ayrıca Okan Bayülgen'e hak vermemi de sağlayan bir durum. Okan bir kaç kez programlarında "tiyatroya gidilsin diye kendimizi parçalamamıza gerek olmadığını, zaten tiyatroları dolduran bir seyirci kitlesinin olduğunu, daha fazlasına gerek olmadığını, çünkü bu takdirde bu keyfi yaşayan bizlerin bilet bulamamaya başlayacağını" söylüyor. Ayrıca "bırakın bu keyfin tadını bilmeyenler bilmesin, eksik yaşamaya devam etsin, neler kaçırdıklarını bilmeyen insanları zorlamaya gerek yok, tiyatro ayrı bir bilinç gerektirir" benzeri sözler söylüyor. Önceleri çok sert bulduğum bu sözlere bir tiyatrosever olarak yavaş yavaş katılmaya başlıyorum. Tiyatro seyircisi olmanın bir ayrıcalık olduğunu düşünüyorum ve o ayrıcalıklı grubun üyesi olduğumuz için de çok mutlu hissediyorum. (Bu kadar kendimi beğenmişlik yapacağım izninizle...)

Gelelim oyuna... Bu eğlenceli müzikal oyun adı üstünde bir Shakespeare uyarlaması. Bir erkeğin yedi evresi anlatılıyor. Doğumundan ölümüne kadar yaşamının yedi aşaması. 7'sinden 70'ine kadar bir erkeğin yaşamı. Yöneten Kemal Aydoğan. İncecik bir tül perdenin ardında sadece müzikleriyle değil, tepkileriyle de oyunun çok önemli bir parçası olan muhteşem bir orkestra. Ve o tül perdenin önünde ise dört soytarı ve bir de dev adam!

Soytarı dedim ama kusuruma bakmayın; bu kez soytarılar değil "soykarılar" (yani hatun kişi olan soytarılar) eşlik ediyor sahnede yaşamı mercek altına alınan erkeğe. Evrim Alasya, Selen Öztürk, Zeynep Alkaya ve Tuğçe Karaoğlan adlı bu soykarıların hepsinin de sesi muhteşem. (Hatta Tuğçe Haraoğlan ve Evrim Alasya'nın biraz daha muhteşem.) Soytarı (ya da soykarı) adına bakıp da aldanmayın. Shakespeare oyunlarının hemen hemen hepsinde yer alan soytarı karakteri oyunların ağır havasını biraz olsun yumuşatma, sert mesajları daha komik ve halka uygun şekilde aktarma, "delidir ne yapsa yeridir" mantığıyla söylenmesi güç şeyleri cesurca söyleme gibi görevleri üstlenen, sağduyunun sesi sayılan karakterlermiş. Dolayısıyla bu dörtlüye de inanılmaz iş düşüyor sahnede ve gerçekten de kocaman bir alkışı hak ediyorlar yaklaşık iki saatlik aralıksız performanslarının sonrasında.

Bir de sahnede bir dev adam var demiştim ya... İşte o dev adam bizi bir kez daha kendisine hayran bıraktı diyebilirim. Haluk Bilginer'i bir kez olsun sahnede görmeyen bir insanın çok şey kaçırdığını düşünüyorum. Şahsen bana "önümüzdeki sezon Oyun Atölyesi'nde Haluk Bilginer'in tek kişilik oyunu sahnelenecek ve konusu falan yok, Haluk Bilginer sadece sahnede duracakmış" deseler bile en önden yerimi ayırtırım gibi geliyor. (İçinizden istediğiniz kadar dalga geçebilirsiniz. İçinizden ama lütfen!) Türkiye'deki en beğendiğim erkek tiyatro oyuncusu olduğunu zaten daha önce de söylemişimdir. Bakışlarıyla, duruşuyla, mimikleriyle ve o güzel sesini binbir farklı tonda kullanabilme becerisiyle benim için hep bir numara olacak bir isim o.

Bu oyunda ise yedi farklı erkek olarak karşımıza çıkıyor. Siyah pantolonu ve siyah gömleğiyle sahneye çıkan bu muhteşem adam bir bakıyorsunuz eline biberon alıp, ağzında emziğiyle, tay tay yürüyen bir bebişe dönüşmüş. Sonra elinde şarap kadehi, önünde leziz yemekler, şık kıyafetleri içinde olgunluk çağındaki bir erkeğe ya da sırtında çantası, önlüğü ve kısa pantolonuyla bir ilkokul öğrencisine... Dakikalar içinde hayatının ilkbaharını da sonbaharını da bu kadar doğal ve etkili bir şekilde canlandırabilmek çok zor olsa gerek. Ve biz o sahnede tek oyuncunun canlandırdığı yedi farklı erkeği gördük. Her birini farklı özellikleriyle, ruh halleriyle, ifadeleriyle, sesleriyle...

Bu arada hayatın her evresi güle oynaya geçmiyor elbette. Zaman, doğduğumuz andan itibaren aleyhimize işlemeye başladığına göre son iki evrenin de (yaşlılık ve ölüm) biraz hüzünlü geçtiğini tahmin edebilirsiniz. Ama olsun, ölen de yok olmuyor ki bu evrende, bakarsınız bir mercan ya da bir inci olarak dönüp yanınıza gelmiştir bile...

Oyun Atölyesi ekibine ve Haluk Bilginer'e özel teşekkürlerimi gönderirken Mart ayı biletlerinin bugün itibariyle satışa çıktığını da hatırlatmak isterim. Gişe tel: 0 216 345 39 39. Bu harika oyunu kaçırmayın ve kendinize iki saatlik bir ruhsal ziyafet çekin derim!

Şimdiden iyi seyirler...