Bu Aralar İstanbul Modern'de Neler Var?

Biliyorsunuzdur, defalarca gezilebilecek sürekli koleksiyonun dışında nefis süreli sergiler de oluyor İstanbul Modern'de. Her ne kadar o sahil artık müze binasından Karaköy'e kadar berbat bir şantiye haline dönüşmüş olsa da hâlâ keyif alıyorum oraları ziyaret etmekten (belki de kaçınılmaz olandan almaya baktığım keyiftir bu, niteliğini irdelemeye korktuğum için öylece tadını çıkarıyorum işte ;) ). Benim bu seferki gidiş amacım İnsan İnsanı Çekermiş fotoğraf sergisi ve Tepta Aydınlatma 25. Yıl Sergisi: Gündüz, Işık, Gece idi.  

İnsan İnsanı Çekermiş

11 Aralık'ta bitecek olan bu güzel fotoğraf sergisini görmek için az zamanınız kaldı. Türkiye'den 80 fotoğrafçının 80 yıllık bir süreçte çektiği Türkiye fotoğrafları var sergide. Gerek İstanbul'dan gerek kırsal kesimlerden ama içinde mutlaka insan olan fotoğrafların hepsi de görülmeye değerdi. Fotoğrafın fotoğrafı güzel olmuyor, biliyorum. Hele bir de parlayan camların ardından çekmeye çalışınca bildiğin kötü oluyor. Hatta fotoğrafın içinde kendini falan görüyorsun ki hiç harika değil. ;) Yine de sevdiğim birkaç fotoğrafı ekliyorum aşağıya tüm arsızlığımla. ;)

Siyah-beyaz fotoğraflar daha da favorim olduğu için önce onları ekledim. Sağ üst köşedeki Aslı Erdoğan'a da selam olsun buradan. Sol üst köşedeki Piyer Loti'de Yağmur (Tahsin Aydoğmuş) ve yanındaki tramvaya binen kadın fotoğrafı tüm sergideki en favorilerim olmuş olabilir. Sağ altta 1936 yılında çekilmiş Cumhuriyet Kızları fotoğrafını görüyorsunuz. Ne kadar aydınlık ve iç açıcı bir fotoğraf değil mi 2016 yılındaki halimizle karşılaştırdığımızda? Renklilerden favorim olan birkaç tanesi de aşağıda. 

Yaşlı bir çiftin sergi gezerkenki hallerini yansıtan sol üst köşedeki Müzede Bir Gün fotoğrafına bayıldım. Hemen altında 1980'lerin Bingöl'ünde çekilmiş Yaylada fotoğrafı var. Ekşi Elmalar'daki yayla kültürünü anlatan sahneler aklıma geldi ve galiba o yüzden de daha çok hoşuma giderek dikkatimi çekti. Sağdaki dört fotoğraf ise Summer 60+, kısaca annelerimiz diyebiliriz. ;) 

Daha bir sürü harika fotoğrafın yer aldığı bu sergiyi ya bu Ücretsiz Perşembe günü ya da bu hafta sonu yakalayın derim. 

Tepta Aydınlatma 25. Yıl Sergisi: Gündüz, Işık, Gece

İstanbul Modern'in kuruluşundan beri aydınlatma sponsorluğunu üstlenen Tepta Aydınlatma'nın 25. yılı onuruna salt ışık alanında düzenlenen ilk sergi olan Gündüz, Işık, Gece sergisi mimar, tasarımcı ve sanatçıları bir araya getirmiş. Dokuz farklı yerleştirme ile izleyicilerin doğal ışık olgusunu yeniden düşünüp yorumlamalarına olanak tanınıyor. Girer girmez Bilgehan Şenel'in Demir Küpte Gün Batımı çalışması sizi karşılıyor. Tasarımda kullanılan ham demir konstrüksiyon inşaat sahasına dönüşen bugünkü İstanbul'a gönderme niteliğinde. Eserin kendisi ise şehri çevreleyen deniz üzerinde gün ışığının yansımalarından ilham alınarak oluşturulmuş. Çok sevdim.

Aşağıda da üç ayrı yerleştirme bulunuyor. Solda Tansu Özelgin'in Anemon'u duruyor. Ortada William Brand Boğaz'ın Hüznü'nü anlatmış. Zamanı kontrol ettiğimizi düşündüğümüz zamanlarda bile aslında ne kadar hızlı aktığına dikkat çeken sanatçı mumun bir ucunun değil iki ucunun birden yandığını yansıtmış. Zaman uçar ve ebediyet bekler, diyor. Sağda ise Gölge adlı çalışmasıyla Enzo Catellani var.

Burada da toplam dokuz yerleştirme olduğunu düşünürseniz size daha yarısını bile anlatamadığımı fark edeceksiniz. O yüzden gitmek, görmek, deneyimlemek en iyisi. Bu sergiyi gezmek için biraz daha bol zamanınız var. 22 Ocak'a kadar görün derim.

Karaköy sokakları...

Sergileri gezdikten sonra da bir arkadaşla kahve/yemek sohbeti iyi gitmez mi? Biz de öyle yaptık. Bana sıcacık Kaş havası getiren Denizcim'le Pim Karaköy'de oturduk ve sohbet ettik.  

"Hiç acımam, Kaş'ta plaja giderken kullandığım sırt çantamı buuzz gibi İstanbul kışında da kullanırım" demiştim ben değil mi? Kullandım valla! Soğuğa yakışan renkleri bilmem ama bence çantam rengarenk Karaköy sokaklarına pek yakıştı doğrusu. ;)