Çok sevdiğim Ayfer Tunç'un son romanı Osman'ı çıktığı anda havada kaptım tabi ki. Kapak Kızı ve Yeşil Peri Gecesi'nin devamı niteliğinde ve üçlemenin sonuncusu olan kitabı tek başına da okuyabilirsiniz. Zira aradan on yıldan fazla süre geçtiği için ben de üçlemenin bir parçası gibi değil, bağımsız bir roman gibi okudum - hayal meyal Şebnem'i hatırlamak dışında. Ben Ayfer Tunç'un kurgularının ve anlatımının çok büyük hayranıyım. Bu romanında da beni şaşırtmayıp, bir kez daha büyülediği için de kendisine minnettarım. Osman aile travmalarını aşıp da güçlü bir yetişkin olmayı başaramamış, hassas ve yalnız bir karakter. Birçok yerde içiniz sızlıyor haline, birçok yerde de öfkeleniyorsunuz aklını başına topla biraz be adam diye. Maddi ve fiziksel anlamda her şeye sahipmiş gibi görünen ama içindeki dev manevi boşluk ve eksiklik sayesinde ömrü boyu huzura kavuşamayan ve elindekileri de bir bir yitiren bir Nişantaşı mirasyedisi. Pek çok farklı ağızdan da nasıl biri olduğunu öğrendiğimiz Osman karakterinin uzun süre aklınızdan çıkmayacağına garanti veririm.
Emmanuel Bove'un Arkadaşlarım adlı romanı da tam bir yalnızlık romanı. Baş kahramanı Victor Baton'un o yoksul mahallesindeki dairesinden çıkıp, tüm gününü zoraki bir şekilde bir ses, bir nefes arayışıyla geçirme hali insanın içini burkuyor. Uzun zamandır sosyal bir varlık olmaktan çıktığı için de nadiren kurabildiği ilişkilerin de çok sağlıklı olmaması işi daha da trajik yapıyor. Kahramanın kendi ağzından ifadesine kulak verecek olursak: "Yalnızlık ne güzel ve ne hazin şey! Kendimiz seçtiğimizde nasıl da güzel! Bize yıllarca dayatıldığında nasıl da hazin! Bazı güçlü insanlar tek başınayken yalnızlık çekmez ama ben zayıf olduğumdan arkadaşım yokken yapayalnızım." 1924 tarihli yazarın bu ilk romanını okumanızı öneririm.
Not: Bu arada bu yıl farkındalık konusunda çok fazla kitap okudum. Şu an okuduğum ve yan sütunda gördüğünüz
İçsel Devrim de onlardan biri. Bu kitapları post yapmıyorum ama
Instagram hesabımda öne çıkanlar bölümünde Farkındalık kategorisi altında önerdiklerimden bazılarını bulabilirsiniz. Diğerlerini de
İstanbul'a dönünce ekleyeceğim bilahare. Çatışmasız, enerjimizi doğru kullanabildiğimiz, iç huzuru ve içsel sevinç ile dolu bir yaşam hepimizin şu kısacık hayatlarımızda en çok istediğimiz şey. Ve elbette "okudum, yaptım, oldum" gibi bir durum yok; sürekli zihnimizi, ruhumuzu ve bedenimizi gözlemlemek gerekiyor. Bu kitaplar da bana bu anlamda ışık tutan, henüz attığım ilk adımlarımda bana biraz olsun yol gösteren rehberler oldular. Bunun için
Günsu Engin, Serdar Prem ve
Berrak Yurdakul gibi Instagram hesaplarını takip ederek de çok şey öğrendiğimi belirtmem gerekiyor. Hani "bir yerden girmek istiyorum bu konulara, ama nereden" diyenler buralara bir göz atabilirler bence.
İyi okumalar!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder