Alışmak isteyen alışsın, ben terörle yaşamaya asla alışmayacağım. Yurtta ve dünyada barış istemekten asla vazgeçmeyeceğim. Şu an tek ve en önemli işimizin özgürlüğümüze ve barışa yeniden kavuşmak olması gerektiğini düşünmeye devam edeceğim. ODTÜ yıllarımda defalarca dolmuşa bindiğim Güvenpark'ı yıllar öncesindeki haliyle hatırlamaya devam edeceğim. Yitip giden can sayısından bağımsız olarak yaşanan her katliamda kahrolmaya devam edeceğim. Bana zararı olduğunu bilmeme rağmen bu kaosu yaratan tüm pisliklere lanet etmeye de devam edeceğim. Bizler karanlık hırslarınızı, hedeflerinizi, tatsız ve iki yüzlü yaşamlarınızı, kötücül zihniyetinizi hak etmiyoruz. Hele bu uğurda ölmeyi, yakınlarımızı kaybetmeyi hiç hak etmiyoruz. Kınamayı da lanetlemeyi de yaralarımızı sarmayı da birlik olmayı da biz hallederiz. Siz yerin dibine batın!
Güzel bir Ankara gününün akşamında evine dönmek üzere olan pırıl pırıl aileler, öğrenciler, gençler, yaşlılar...nurlar içinde uyuyun. Bir kez daha başımız sağ olsun.
2 yorum:
Ancak düşünüyorum da; "yılmayacağım" demekle artık olmuyor galiba. Bu ölümleri ve bombaları sinemize çeke çeke galiba yakında bomba arsızı olacağız. bir şeyler yapmak lazım. Ortak aklın harekete geçmesi lazım. Artık bir "millet" gibi düşünmemiz lazım.
Mehmet Bilgehan Merki,
Bir millet gibi düşünemeyeceğimiz kadar bölünmüş bir noktaya getirdiler bizi. Artık herkes kendi acısına üzülüyor, başkasının acısında "bana ne" hatta daha kötüsü "beter olsun" diye bakıyor. Bence adamların en büyük başarıları bu oldu. Birbirimizin travmasını paylaşmadık, görmezden geldik. Birlik olabilme olasılığını çok düşük görüyorum artık. O yüzden de ne yapılması gerektiğini düşünüp düşünüp içinden çıkamıyoruz zaten. Çok yazık..
Yorum Gönder