Maziye Bakma Mevzu Derin

11-13 Şubat arasında, tam da kışın ortasında şahane havanın olduğu bir hafta sonunu yakalamışken bir Eskişehir kaçamağı yapalım dedik. Evet biliyorum ki Eskişehir parklarıyla, Porsuk Nehri etrafındaki kafeleriyle, yürüyerek gezilebilir bir Avrupa şehrine benzemesiyle ünlü ve baharda eminim ki çok daha güzel olurdu. Ama bizim niyetimiz bambaşkaydı doğrusu. Çok kısacık bir özet geçecek olursam OMM'yi görmek ve Tasigo Termal Otel'de kalmaktı hatta. Yani Erol Tabanca olmasa Eskişehir planı hep ertelenenlerden olabilirmiş bizim için. ;) Sergiye geçmeden önce Tasigo Otel'e bayıldığımı söylemem gerekiyor. Tertemiz, harika servisi ve çalışanları olan, termal alanı çok keyifli, on numara bir otel. Bundan sonra güzel bir sergi olduğunda "hadi bi OMM, bi Tasigo yapalım mı?" diye bile hafta sonu atlayıp Eskişehir'e gidilir bence. 

Japon mimar Kengo Kuma ve ekibi tarafından yapılan ahşap ağırlıklı Odunpazarı Modern Müze'nin (OMM) hem kendisi hem de sergileri açıldığından bu yana aklımdaydı. Hangi sanatsever müze açıldığından beri şu modern bambu yerleştirmeyi görmek istemiyor olabilir ki sorarım size? Şahsen ben çok merak ediyordum ve açıklamasıyla birlikte aşağıya fotoğraflarını ekliyorum.  

Ama bu kez gitme nedenimiz bu merakın dışında 31 Mayıs'a kadar devam edecek olan Maziye Bakma Mevzu Derin sergisini gezmekti.  Adı bile yeterken merak uyandırmaya bir de katılımcı sanatçıları görünce harekete geçtik. Ve başlıyorum sergiden seçtiğim birkaç çalışmayı sizlerle paylaşmaya. Çok sevdiğim kadın sanatçılardan Şükran Moral, Canan, Kezban Arca Batıbeki'nin daha önce pek çok kereler gördüğüm işlerini koymuyorum ki fazla uzatmayayım. Ayrıca Hasan Özgür Top'un Biz Birbirimizi Biliriz işine de bayıldım ama zaten maço İbo ve Orhan Gencebay figürlerine tahammülüm yokken bir de kadın yansımalarıyla birlikte buraya kalıcı olarak görsellerini koymaya dayanamadım, üzgünüm. Belki Instagram story'ye artık. ;) Sinan Tuncay'ın işlerini sanıyorum ilk kez bu sergide gördüm ve tarzına bayıldım diyebilirim. İki farklı seri halindeki çalışmalarını ve açıklamalarını aşağıdaki fotoğraflarda bulabilirsiniz. 

Yine işlerini çok sevdiğim Ali Elmacı'nın Onu Öldür, Beni Güldür V tablosu enteresandı. Toplumsal ve kişisel imgelerden oluşan bu sembolik kompozisyonda iktidar ve otoritenin uzantısı olan medyadan ve o medyanın görsel ve içeriklerinden beslenen sürreal bir kesit sunuluyor.   

Mustafa Boğa'nın Hala Konuşuyor musun? adlı cenaze çelengi yerleştirmesinin esprili diline bayıldım. Halil Altındere'nin korkutucu olmaktan çok uzak olan Teneke Polis Arabası'na da. 

Hasan Özgür Top'un vals eşliğinde Atatürk'ün bir baloda vals yaparken çekilen fotoğrafının altından Halay çekerek geçen gündelik kıyafetler içindeki üç adamı görüntülediği video çalışmasını eklemezsem olmaz. Türkiye'de her ikisinin de kutuplaştırıcı öğe olarak kullanıldığına dikkat çeken sanatçı, halayı politik kılan dış bakış ve toplumsal anlatılardır diyor ve Doğu-Batı çatışmasına ayna tutuyor.  

İşte bunlar ve çook daha fazlası sizleri bekliyor OMM'de. Müthiş bir müze, müthiş bir sergi. Müze mağazasını da ziyaret etmeyi unutmayın, orada da çok güzel tasarım objeler, kırtasiye ürünleri ve takılar bulmanız mümkün. 31 Mayıs'a kadar illa ki yolunuzu düşürün bu güzel şehre.

Biz sergi üstüne donmuş Porsuk Çayı'nı görüp Karakedi Bozacısı'ndan boza içtik, size Kentpark'ta güneş altında nehre karşı yayılıp buzlu kahveler içmek denk gelsin dilerim. ;) Eskişehir'in taksicisinden bakkalına, garsonundan otel çalışanına, müze görevlisinden kafa sahibine kadar pek çok değişik yerinde karşılaştığımız o şahane insanlarına da selam edin gidince. Bu kadar güler yüzlü, düzgün ve dozunda iletişim kuran ve bunu severek yapan insanı böyle farklı kulvarlarda bir arada görmeyeli uzun zaman olmuştu. İçimiz aydınlandı doğrusu. Çok kalp! <3