Ayla ve Martı

Sinema ve tiyatroda sezon açılışlarını aşağıdaki ikiliyle yaptık bu sene. Kısacık notlar düşecek olursam, Ayla'yı sevdim ama biraz Hollywoodvari ve klişelerle dolu olduğunu düşündüm. Oscar adayı olarak Hollywood'a göz kırpması açısından iyi olsa da bizim açımızdan çok da bayılmadığımız bir yönüydü bu. "Karıncayı incitmeyen asker" ya da "kahraman ve iyiliksever Türk ordusu" mesajlarının gözümüze sokulması biraz fazla film icabı geldi şahsen. Ama hikayenin kendisi başlı başına o kadar etkileyici ki zaten Süleyman astsubay mahalle kahvesinde arkadaşına anlatsa da efsane olur, o derece! O yüzden başarılı oyunculuklar, güzel kostüm ve dekorlarla birlikte aktarılınca da zaten güzel bir film çıkmış ortaya. Biraz klişe biraz ekşııın da tuzu biberi artık işin. ;)

Hikayeyi artık duymayan kalmamıştır. Kore gazisi Süleyman astsubayın savaş sırasında katledilmiş bir köyde cesetlerin arasında ağlayan bir kız çocuğu bulup, onu savaştığı süre boyunca koruyup kollaması ve bir nevi baba-kız bağı kurmaları ve yıllar sonra buluşmalarının hikayesi bu. Üstelik son derece gerçek bir hikaye. Ayrılıklarının ne kadar hüzünlü olduğunu tahmin edebilirsiniz. İsmail Hacıoğlu ve Koreli minnak Kim Seol çok başarılı ve doğal oynamışlar. Çetin Tekindor, Süleyman astsubayın yaşlılığını nefis canlandırırken, Ali Atay da delifişek Ali astsubay rolüyle filmdeki en favorilerimden biri oldu. Süleyman astsubayın evlendiği otuzlu yaşlarından sonra yaşlılık yıllarına geçişi çok ani ve keskin oldu bana göre filmde. Bir de bu kadar geç kavuşabilmelerine inanılmaz üzüldüm, hatta ilk ayrılıklarından daha çok üzüldüm diyebilirim. O yüzden film bittikten sonra bile "nasıl bunca yıl bulamazlar  birbirlerini ya nasıl,ühüüü" diye ağlamaya devam ediyordum. Süleyman astsubay gibi iyi, vicdanlı, özverili bir erkeği kaçıran Nuran kızımızı da kınamadan geçmeyeyim. Çoğu erkek rahat hayatında böyle bir sorumluluk alamazken savaş ortamında küçücük ve yabancı bir kız çocuğuna babalık etmek güzel insanlıkta son nokta bence. Kaçmaz filmlerden, içinize işleyecek hikayelerden, mutlaka izleyin. 

Martı

DHL Express'in Facebook sayfasında düzenlediği bir çekilişten kazandığım çift kişilik bilet ile Zorlu PSM'nin Drama Sahnesindeki Martı oyunuyla da tiyatro sezonunu açtık bu sene. İKSV'nin düzenlediği 21. İstanbul Tiyatro Festivali kapsamında sahnelenen Anton Cehov'un Martı'sının bu uyarlaması bize fazla değişik geldi doğrusu. ;) Yine de harika oyunculardan oluşan kadrosuyla görülmeye değerdi tabi. 

Oyuncular öyle böyle değil, gerçekten harikaydı. Ben daha çok Tilbe Saran, Fırat Tanış, Gonca Vuslateri gibi oyuncuları izlemeyi merakla beklerken Ecem Uzun ve Boran Kuzum gibi sahnede ilk kez izlediğim genç oyunculara da pek bir hayran kaldım. 

Pürtelaş Tiyatro'nun uyarlaması olan ve Serdar Biliş'in yönettiği bu oyunla ilgili tüm detayları, özeti, oyuncu kadrosunu ve teknik ekibi İKSV'nin sayfasından öğrenebilirsiniz. Bir Rus klasiği olan Martı yazıldığı dönemde Rus toplumundaki yozlaşmayı ve ikiyüzlülüğü etkileyici bir şekilde anlatan bir eser. Bu tiyatro oyunu ise bir Rus klasiğinin çağdaş sanata dönüştürülmesi tadında bambaşka bir eser olmuş. Ben klasiklerin bu kadar modern yorumuna çok bayılmasam da klasiklerin sıkıcı bir havası olduğunu da düşünen çok insan olduğunu biliyorum. Belki de birçoklarına böylesi bir yorum çok daha ilgi çekici gelecektir. O yüzden Tiyatro Festivali kapsamında olmasa bile illa ki bir fırsatını bulup izleyin derim Martı'yı. 

Sırada Bursa mı olsa, yoksa Pera'nın Zamanı mı? Neyse, önce hafta sonu gezmeleri başlasın sonra karar veririz elbette. ;)

İyi seyirler size.